Er wordt al zoveel geschreven over voeding, dus enige weerstand voelde ik wel bij het schrijven van dit blog. Heeft mijn kennis of ervaring wel iets bij te dragen aan de wellicht al te breed gevoerde discussie? Misschien niet, maar toch wil ik graag delen hoe ik cold turkey stopte met suiker voor 2 weken en wat er exact gebeurde toen ik dit deed.

Ik heb geleerd dat koolhydraten in het lichaam o.a. worden omgezet in suiker (glucose) dus ik begreep nooit helemaal waarom het toevoegen van suiker in voedingsmiddelen perse verkeerd was. Het ging, dacht ik, meer om de hoeveelheid energie versus wat ik op een dag verbruikte. Te hoge inname veroorzaakt overgewicht en te lage inname ondergewicht. Waarom zou je zoveel moeite doen om suiker uit de voeding weg te laten als uiteindelijk een groot gedeelte toch in glucose wordt omgezet?

Na het kijken van teveel documentaires over voeding en het lezen van onderzoeken, was ik meer verward dan zeker van mijn kijk op voedingsmiddelen en de heilzame en/of destructieve werking. Wat ik er vooral uitgehaald heb is dat het belangrijk is om logisch na te denken. Meer producten rechtstreeks uit de natuur, minder bewerkte voedingsmiddelen en vooral veel water drinken. Ik heb begrepen dat ik best vetten mag eten, mits ze gezond zijn en dat suiker vooral een boosdoener is.

Na alle informatie en een voortdurend streven om “gezond” te willen leven besloot ik om 2 weken met suiker te stoppen. Eens kijken of dat echt zo’n ingrijpend effect op mijn lichaam zou hebben? Want zoveel suiker at ik toch niet? Ik dacht eerst dat het simpel zou zijn, ik kon best de koekjes laten staan en de chocolade. Tot ik de etiketjes ging controleren, want daar begon eigenlijk de ellende. SUIKER ZIT ECHT IN ALLES. Zelfs in voedingsmiddelen waar je het nooit in zou verwachten (ik tenminste niet): vleeswaren, brood, soepen, sauzen etc.

Des te grondiger ik alles wat ik at onderzocht, hoe lastiger het werd om mijn reguliere eetpatroon vol te houden. Ik kreeg zoveel “stiekeme” suiker binnen, dit was toch iets ingewikkelder dan ik aanvankelijk dacht. Maar ik was vastberaden om het 2 weken vol te houden. De eerste 5 dagen kreeg ik last van hevige hoofdpijnen, ook kon ik niet goed in slaap komen. Overdag was ik heel erg moe, ik was echt verbaasd hoeveel effect dit had op mijn lichaam en mijn humeur! Ik heb ook zulke sterke neigingen gehad om iets zoets te eten, ik moest echt afleiding zoeken soms. Het toppunt was zonder twijfel toen ik wakker werd en had gedroomd over het eten van snoep en chocolade. De geur van warme (zoete!) chocolademelk kon ik bijvoorbeeld heel goed ruiken op 3 tafels afstand toen ik ging lunchen in een café. Mijn hele lichaam stond werkelijk op scherp om suiker binnen te krijgen.

Die eerste week was om eerlijk te zijn vreselijk moeilijk om door te komen. In de tweede week merkte ik dat mijn energie begon terug te keren, heel langzaam dat wel. Aan het einde van mijn suiker loze periode was ik vol van energie en ik voelde me heel fit en helder. De sterke drang naar zoet was toen ook verdwenen. Ik kon ook ineens goed het zoete proeven in groente en fruit, er was echt iets veranderd in mijn smaakbeleving.  Ik had mezelf voorgenomen het langer vol te houden maar dit was niet haalbaar voor mij, wellicht een gebrek aan discipline? De eerste keer dat ik bewust suiker nam kan ik me nog wel heel goed herinneren. Ik at een stuk appeltaart op een verjaardag. Ik merkte toen heel bewust het effect op mijn lichaam, bizar bijna. Het leek wel hetzelfde effect als een super sterke kop koffie of een energie drank, ik kreeg er helemaal rode wangen van.

Hoeveel zin het heeft gehad om de suiker 2 weken te laten staan weet ik niet precies achteraf, maar dat het een ingrijpend effect heeft op mijn lichaam is wel duidelijk. Het heeft mijn kijk op suiker echt veranderd en ik let er nu veel meer op. Het is wel echt jammer dat het letterlijk overal in wordt gedaan, dus realistisch was het niet om er geheel mee te stoppen (voor mij dan). Het snoepen is er langzaam ook weer ingeslopen. Hopelijk kan het ik het nog een keer opbrengen om te stoppen, omdat ik heb gemerkt dat het mijn lichaam echt goed deed.

Warme groet,

Manon Plokker, huidtherapeut