Vanavond is de eerste aflevering van het programma “In de kreukels” gepresenteerd door Sophie Hilbrand. De reden voor het programma is het taboe dat nog steeds rust omtrent botox en injectables, maar is dit ook zo? Rust er niet een taboe op alles omtrent de schoonheid van de vrouw?

Al zo lang ik me kan herinneren vertellen maar weinig vrouwen wat ze daadwerkelijk uitspoken om er slank en stralend uit te zien. Actrices die 6 dagen in de week 2 uur in de sportschool zweten onder een strikt dieet regime, zeggen rustig in interviews dat ze pizza en hamburgers eten. Dichter bij huis zie ik vriendinnen ook zonder blikken of blozen tegen elkaar liegen. Grijze haren die worden geverfd, een permanentje voor meer volume, hair extensions, botox, liposuctie, borstvergrotingen en de lijst gaat maar door. Je kan denken: wat maakt het uit, onschuldig?

We hebben inmiddels een onmogelijk schoonheidsideaal gecreëerd, haalbaar voor slechts een klein percentage van de wereldbevolking. Ik zal eerlijk toegeven dat het ook mij heeft beïnvloed. Hoe kan je niet geraakt worden door al die onrealistische photoshop beelden die constant op je netvlies geprojecteerd worden? De dosis zelfvertrouwen die nodig is om je daartegen te wapenen heb ik niet altijd beschikbaar. Ondanks dat er een aantal reclame campagnes zijn die de “echte” vrouw omarmen, kiest het merendeel van de media toch liever voor de minder realistische versie.

Waarom we dan tegen elkaar liegen of ons schamen is interessant. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik soms flink kritisch naar andere vrouwen kan kijken. Wat doen we elkaar aan?                   Dit geweldige schoonheidsideaal zorgt er niet alleen voor dat we zelf bepaalde gedragingen ontwikkelen, het zorgt er ook voor dat we elkaar controleren. We zullen niet de jarenlange conditionering van het huidige schoonheidsideaal ineens kunnen verwerpen. Maar misschien helpt het als we eerlijker zijn naar elkaar?  Zou het delen van onze onzekerheden niet een bron van kracht kunnen worden?

Zoals met alles is het belangrijk balans te creëren. Als jij je fijner voelt als je fronsrimpel minder zichtbaar is dan moet je vooral botox nemen. Verf die grijze haren als ze je irriteren, neem die borstvergroting als het je dwarszit. Met de behandelingen is niets mis in mijn optiek, het is fijn dat er zoveel mogelijkheden zijn in mijn vakgebied.

Het werkelijke taboe heerst wellicht niet rondom botox of injectables, maar op ons zelfbeeld en de manier hoe we daardoor naar de wereld kijken?

Ik ga kijken straks en ben benieuwd. Elk stukje aandacht op dit onderwerp is goed om het bewustzijn te vergroten en de discussie op te laaien!

Hartelijke groet,

Manon Plokker, huidtherapeut