Transgender mensen voelen zich niet, of niet helemaal, thuis in de geslachtsrol die past bij de uiterlijke geslachtskenmerken van hun geboorte. De officiële benaming voor dit verschijnsel is genderdysforie: een gevoel van onbehagen met het geslacht. Genderdysforie komt in alle landen en onder alle bevolkingslagen voor. Het is door de WHO benoemd tot een medische aandoening. De mate waarin genderdysforie zich uit, verschilt sterk van persoon tot persoon. De meest bekende transgender van dit moment is waarschijnlijk Caitlyn (Kendall) Jenner. Deze wereldberoemde, voormalig atleet en televisie persoonlijkheid, heeft veel gedeeld van haar eigen geslachtsverandering en zet zich nu publiekelijk in voor acceptatie van transgenders in o.a. de sportwereld.

Ik kreeg onlangs in de praktijk een cliënt die al vrij ver in het proces zit van geslachtsverandering. Wat een lange weg is het om deze ingrijpende beslissing te maken en hoe kwetsbaar ben je te midden van alle veranderingen. Zelfs nu er op weinig meer een taboe rust is het verbazend hoe lastig deze mensen het nog kunnen hebben in onze maatschappij. Je zult maar als man geboren worden, maar je van binnen een vrouw voelen, of andersom. Veel mensen weten niet hoe intens het proces is om de transformatie in werking te zetten. Er is een heel team bij betrokken (genderteam) van artsen, een psycholoog, maatschappelijk werker etc. Er gaat ook heel wat aan vooraf voordat de geslachtsverandering operatief wordt doorgezet, de beslissing wordt professioneel begeleidt en ondersteund.

Mijn cliënt had al een periode achter de rug waarin zij in haar nieuwe identiteit haar leven ging opbouwen. Ze noemde het: “Ik ben nu helemaal uit de kast”. Toen zij het nieuws in haar omgeving vertelde reageerde niet iedereen even positief, dit is een moeilijke strijd geweest.        Ik zag duidelijk de eenzaamheid die lang een grote rol had gespeeld in haar leven, en ook het verdriet van de harde werkelijkheid en constante strijd. Mensen kunnen zo scherp zijn in hun oordeel.  Mooi was wel om te zien dat er nu een nieuw zelfvertrouwen en een nieuwe basis aan het groeien was, met elke behandeling/verandering een stap vooruit. Ik voelde een diep respect voor de lange weg die deze moedige vrouw al heeft afgelegd om bij zichzelf te komen. Een inspiratie ook om vanuit mijn eigen waarheid te durven leven en communiceren. Worstelen we hier niet allemaal mee op onze eigen manier?

Als huidtherapeut is mijn taak in het proces voornamelijk het definitief verwijderen van ongewenste haren, een kleine maar toch zeer dankbare bijdrage!

Warme groet,

Manon Plokker, huidtherapeut